Een andere naam van de film is “Ik spuug op je graven, hoewel het geen screening is van de roman van dezelfde naam.
Vrijwel de hele film is een reeks monsterlijke geweldscènes in één vorm of een andere. Schokkend naturalisme wordt versterkt door de afwezigheid van een soundtrack.
Op de plot arriveert de jonge schrijver Jennifer in de wildernis om de roman af te maken, maar daar vallen ze het gezelschap van vrienden aan die naar haar huis werden aangevallen en verkracht. Verkrachting in de film wordt niet alleen naturalistisch, maar bijna misselijk. Jennifer is bedekt met bloed en modder. Freed, Jennifer besluit wraak te nemen op zijn overtreders en implementeert dit plan met glitter viagra kopen.
Het budget van de film was microscopisch en hij ontving voor het grootste deel negatieve feedbackcritici. Critic Roger Ebert noemde hem een ”zak van afval” en gaf toe dat het kijken naar de film een van de “meest depressieve indrukken” in zijn hele leven was.
“Meisje met Dragon Tattoo”, 2011
Bij het hoofdpersonage van de film, Huccher Lisbeth Salender, mentale stoornis, waardoor ze niet alleen kan wonen, en de hele tijd gedwongen om onder voogd controle te zijn. Toen de eerste voogd een hartaanval had, Niels Buraman, die probeert haar leven te beheersen.
Eens, toen Lisbeth hem een computer vraagt, belooft hij haar aanvraag te vervullen in ruil voor een blowjob. Dit is erg gespannen, hoewel, gelukkig een korte scène. De tweede keer komt ze naar hem toe voor geld, en dan legt Niels Buraman haar wrede anale geweld bloot.
Gedeeltelijk observeert de kijker de scène vanwege de gesloten deur, zodat alleen monsterlijke geschreeuw alleen bij hem komt, maar dan beweegt de camera naar de bijbehorende, getint naar het bed Lisbet. Het meest verschrikkelijk in deze scène is verschrikkelijk, het dier huilt van het slachtoffer en hoe het meisje in bed klopt, probeert te bevrijden. Later verkracht ze hem in reactie.
Critici De film zal positief worden ervaren.
“Laatste tango in Parijs”, 1972
“Je bent bang?”Hij vraagt, held van de beroemde Marlon Brando.
“Nee,” antwoordt ze, Maria Schneider, die op dat moment slechts 19 jaar oud is. Maar Bertolucci wilde dat ze bang was om echt bang te zijn geweld.
“Marlon vertelde me: "Maria, maak je geen zorgen, het is gewoon een film". Maar tijdens de scène, ondanks het feit dat de acties van Marlon in het kader van het acteergame waren, huilde ik echt, “vertelde de actrice in 2007.
De scène is verschrikkelijk vanwege het feit dat het echt geweld kostte.
“Requiem voor een droom”, 2000
Eigenlijk moest deze film walgelijk zijn – hij werd opgeroepen om alle horror van de drugsverslaving te laten zien. Aan het einde van de film, een van de hoofdpersonen, Maryon om een dosis te krijgen, neemt aan het publiek aan het publiek deel aan een pornografische show met een andere vrouw.
“Irreversibiliteit”, 2002
Franse film met Monica Bellucci in de hoofdrol laat een zeer onderdrukkende indruk achter. Het beeld bestaat uit 13 scènes die zich ontvouwen in omgekeerde
chronologische volgorde.
De camera moet meedogenloos worden gevolgd door de heldin van Bellucci, wat Alex is, alsof we een paar stappen van haar liepen. Samen met haar dalen we af in de roodstarrige voetgangersovergang, die klinkt van de straat. Alleen kloppen hielen zijn gehoord. Alex ziet een onbekende man plotseling zijn metgezel aanvallen, maar het is niet opgelost om binnen te gaan. En de aandacht van de agressor is al overgeschakeld naar Alex. Verkrachtingsscène duurt 9 minuten, en al deze 9 minuten operator verwijdert onafscheidelijk frame.
Leave a Reply